ازدواجهای این روزها مثل آدامس جویدن شدند....اولش شیرین و خوش طعم... کم کم بی مزه و بیمزه تر...و بعد فقط یک تکرار بی حاصل...گم شده میان هزاران تکرار دیگر... تکراری که نمی شه گفت چرا شروع شد!!!
باز رویاهای بهاریم را در میان سفیدی ورق های تانخورده تقویم سال نو زنده می کنم به امید آن که تنها.. همین یک بار... تا بهار دیگر با من دوام بیاورند.....