افکار به هم ریخته و تکراری
نرمال فلورای مغزمان شده اند .
ــ این فلور مقاوم به درمان چه خدمتی به ما میکند معلوم نیست .
می ریزم اشک پیاپی بر تار های حضورت
و
می پندارم که فرو می پاشد این خطوط ناپیدا
نه!چاره ای دیگر باید!
دُر به نخ اویخته!
انگار عقل جسته!
کجا از شبنم من خانه تو ویران گشت!
چاره ای دیگر باید!!
می گریم و می پندارم!!!