خط خوردگی صحیح است
توضیحی بر نسخه زندگی: خط خوردگی صحیح استخط خوردگی صحیح است
توضیحی بر نسخه زندگی: خط خوردگی صحیح استروزانهها
همهپیوندها
- گمشده در خیال
- بهشت خیال
- دکتر ریحان
- ژاندارک
- بخش زنان و رزیدنتهای زنان
- پزشک ۷۸
- نابرام
- این چند نفر
- نیش عقرب
- هاریسون
- انسان دشواری وظیفه است
- برای همه
- میـــــــــــــــــــــــــــــــم
- منم یه روز دکتر می شم
- جراح دیوانه
- حرفهای یک دل
- کوچولو
- زندگی در پیش رو
- پزشکان بدون مرز
- پزشکی رزیدنتی
- دانشگاه با طعم باران
- جوجه اکسترن
- نیشتر
- وبلاگ دستیاران پزشکی
- فتوبلاگ دژاوو
- گرگ بیابون
- می خوام دکتر شم
- آمالگام
- گل داوودی
- اکالیپتوس
- crescendo
- مدلاگ
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
بایگانی
- آذر 1392 1
- فروردین 1390 1
- فروردین 1389 1
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 1
- بهمن 1387 3
- دی 1387 3
- آذر 1387 2
- آبان 1387 1
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 2
- تیر 1387 2
- خرداد 1387 2
- اردیبهشت 1387 5
- فروردین 1387 3
- اسفند 1386 4
- بهمن 1386 7
- دی 1386 3
- آذر 1386 9
- آبان 1386 6
- مهر 1386 7
- شهریور 1386 9
- مرداد 1386 30
- تیر 1386 21
- اسفند 1385 1
آمار : 203923 بازدید
Powered by Blogsky
سلام
شعرهاتون خیلی قشنگن
این وبلاگ چندتا نویسنده داره؟!
ولی شعر های همه تون قشنگه. لذت بردم
شاد و پیروز باشید
شعر زیبایی بود!
( یه پیشنهاد به مدیر وبلاگ : اگه امکانش هست یه بیوگرافی کوچیک از نویسندگان توی وبلاگ باشه! البته منظورم اسم و فامیلی نیستا! اینکه اینترن هستن رزیدنتن یا .... یا چند سالشونه ... البته اگه بقیه موافق باشن..!)
شاید هم بشه ویران کرد!
(جواب به خانوم دکتر گل داوودی:رشته تحصیلی چون وجه مشترک ما برای دور هم جمع شدن هست پیشنهاد خوبی بود که مقطعش ذکر بشه توی وبلاگ. برای مشخصات بیشتر معتقدم بهترین جا صفحه پروفایل هر نویسنده ست که طبیعیه هر چی کاملتر باشه بهتره)
بله میشه ویرانش کرد...اگر اون اشک از چشمایی بیاد که کور نباشه...تنها راهش اینکه دیدش برگرده...
سنگ در برکه می اندازم و می پندارم
با همین سنگ زدن ماه به هم می ریزد
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می شود از حافظه ی آب گرفت؟ ...
نمی دونم چرا با خوندن پستت یاد این شعر افتادم !!!!
من هم نمیدونم ...اما انگار بازی کلمات بی تاثیر هم نبوده در ناخوداگاه من...
اب از حضور ماه ارومه...من هم به وجود سنگ دلخوش...که مطمئن بشم گرچه گاهی ماه در موج اب پنهانه اما همیشه حضور داره...حتی اگر هیچ وقت نباشه...یک دلخوشی غمناک خوبه...
اما گاهی می خوای فرار کنی ومی خوای همه چیز و نابود کنی ...دیگه نمی خوای حضور داشته باشه...تازه میفهمی حضورش در همه حضورت هست...راه فرار هست اما دیگه این اشک یک دلخوشی غمناک خوب نیست ....
بارها از تو گریختم ...
من بارها تو را در خود کشتم...
اری اری من خودخواهم !
و باز این بندبند انگشت توست بر گلویم!
و اشک گذر تیز زمان بر چشمانم!
زوال را حس می کنم !!
و
زنده بودنت را بیشتر!!!
سلام
می‌خوانم و از اینهمه ظرافت و باریک بینی لذت می‌برم...
شاد باشید.