آسمان تاریک است

     زهره خوابیده

     بادی سوزناک وزیدن می گیرد

     صدای ناله باد با نوای غوکان در هم میامیزد

     چه شب هولناکی است

     زانوانم را در بغل گرفته ام

     به ابرهای خشمگین می نگرم

     که به سرعت دور می شوند

     و بید مجنون که از دست باد سیلی می خورد

     دیگر تکیه گاهی ندارم

     به سوگ نشسته ام

دیگر تو نیستی...